Tuesday 28 April 2009

Kek yaptik







Dun ogleden sonra Sila ile babamiza bir supriz yapmaya karar verdim.Sila`nin mutfakta olmaktan ne kadar mutlu oldugunu biliyorum,hem eger simdiden bu tohumlari dikersem kucuk kizimin aklina,kimbilir belki de mutfak islerinden erken emekliye ayrilabilirim. Yok yok,bu kadar derin planlar yapmadim.Disarida yagmur vardi ve biz tum sanat aktivitelerimizi ve televizyon izleme saatimizi bitirmistik.

Cocuklar ile yemek pisirme konusunda, onceden tahmin ettigim ama yasayarak pekistirdigim bir kac ders var.

1.Bir kere cocuklari mutfaga sokunca,etrafin deli gibi dagilacagini goze almaniz gerek.Baslamadan once soyle derin bir nefes alin ve deyin ki kendinize:"Amannnn canim.Hergun zaten dagiliyor bu mutfak, bugun de kizim/oglum dagitsin." Ben zaten rahat bir anneyim,(bu konuda annem benden dertli) bosverdim artik bir yerden sonra. (bakiniz resim no:1 Sila`nin coraplarina ve yerlere dokulen una)

2.Baslamadan once mutfagi olabildigince guvenli hale getirmek sart.Tezgahin ustundeki bicak veya tum kesici mutfak arac ve gereclerini ortadan kaldirmamiz gerekiyor.Tabure kullaniyorsaniz,zaten cocuklar tezgaha yakin olacaklarindan, tahmin ettiginizden daha da hizli bir sekilde uzaniyorlar, uzanmamalari gereken seylere...

3.Malzemelerinizi mutlaka onceden hazirlayip, onunuze koyun.Sonra,kabartma tozunu ararken cocugunuzu tek basina birakmis olmazsiniz.Bu da,herhangi bir tatsizligin yasanmasini kismen engeller.

4.Firindan uzak tutun!!!!!

5.Tadini cikarin!:)Bu cok onemli.Sila`yi keki firina verdikten sonra salona yururken ve sarkilar mirildanirken seyrettim.Anladim ki ben gorevimi yapmisim. :)

No comments:

Post a Comment