Saturday 7 March 2009

Cocuk Bu Aksam da Biraz Gec Uyusun!

En son Istanbul`a gidisimizde, Sila`yi anneanne ve dedesi ile evde birakip alisverise gittim. Benim Sila`nin uyku duzeni konusunda ne kadar hasas oldugumu artik anlayan anne ve babam, (ki bunu anlatmam hic de kolay olmadi ama cabuk ogreniyorlar:)) Sila`yi uyku saati gelince herzaman ki duzenini izleyip, uyutmuslar. Benim icin rahat bu konuda. Her Turkiyeye gidisimde, duzenimizi degistirip, herseye yeniden baslamak `tutarlilik` presibime cok karsi.
Ancak gittigim alisveris merkezinde gorduklerime biraz sasirdim dogrusu. Saat epey gec olmasina ragmen, 8`ler ve 9`lardan bahsediyorum, hemen hemen heryastan bebek ve cocuklari anne ve babalari ile gezerken gordum. Ne guzel bir manzara!!! Cocuklar,uykusuzlugunda vermis oldugu yorgunluktan huysuz ve epey gurultucuyduler. Her gordugum ailede manzara ayniydi. Ama dedim, kimsenin aklina gelmiyor mu bu saatte cocuklarin uyumasi gerektigi. Bos bos alisveris merkezi gibi suni ortamlarda, cocuk gezdirmenin ne anlami var. Ne aileler bisey anliyor gezmekten ne de cocuklar. Ustelik gereksiz yere stres, sikinti.
Sozum anne ve babalara: Cocuklarinizi hayatiniza soktuktan sonra, hayatinizi istediginiz gibi yasiyacaksiniz ve onlarin size ayak uydurmasini bekliyecekseniz cok yanilirsiniz. Bu guzelliklere herseyin en iyisini vermek ile yukumlusunuz. Ve onlar icin en saglikli ve huzurlu bir ortami yaratmak en dogrusu. Siz sevmeseniz de, cocuklar duzenli bir hayati sever ve onun sayesinde kendilerini guvende hissederler. Tekrarlardan cok hoslanirlar ve dogru veya yanlis ne yaparlarsa yapsinlar, bunu tekrar ederler. O nedenle, bir kere uyumasi icin yataginiza alsaniz, bunu sizden her aksam isteyeceklerdir. Ya da bir aksam biraz gec yatirin, her aksam ayni saatte uyumak isteyecekler...
Neyse, icimi doktum rahatladim ... :)

4 comments:

  1. Ozgurcum sana kesinlikle katiliyorum.. Ama ne yalan soyleyeyim ben senin kadar tutarli degilim rutinler konusunda, bazen kacmiyor degil yani:) ama cok dogru soylemissin, anne baba olunca hayat eskisi gibi devam etmiyor ve bunu anne baba olmadan once iyi dusunup anlamak ve ona gore adim atmak gerekiyor.. eger bekarlik hayatini daha cok seviyor ve ozluyorsa insan, o zaman cocuk yapmasin kardesim.. cocuk yapinca da hayiflanmasin, nerde benim eski hayatim diye! Benim de sahsen zaman zaman olmuyor degil uzuldugum, gecmisi ozledigim, eminim her anne babaya oluyordur. anca cogu zaman onunla gecen zamanlari, onun sevdigi sekilde gecirmeye, onun sevdigi seyleri yapmaya, onun sevdigi yerlerde dolasmaya ayiriyorum. ve bu kesinlikle bana da cok cok iyi geliyor!.. kesinlikle sikilmiyorum. ve butun anne babalar da bunu gercekten anlamali, ve kendilerini cocuklarinin hayatina gore ayarlamali.

    ReplyDelete
  2. Deryacim,ister istemez bazen biz de kaciriyoruz ama Sila`yi da perisan etmiyor deiliz hani.Ben Sila`nin ilk dogdugu sene acikcasi cok zorlandim.Yapmayi isteyip de yapamadigim cok sey vardi.Ama zamanla birbirimiz ile yasamaya alistik.Oyle uzun uzun telefon sohbetleri,disari cikmalar,yemeklere gitmeler nerdeeee...
    Ama artik hem Silaya hem de anneye yonelik seyleri yapmayi ogreniyoruz.Mesala eger disari cikip bir arkadasimi goruceksem ve bu bir kafe ise(acik hava kolay canim.Parkda bulusup,cocuklari oyalamak kolay oluyor o zaman),yanima Sila`nin hosuna gidebilecegi yiyecek ve icecekleri aliyorum.Ve mutlaka birkac kitap ve oyuncak da bizimle beraber geliyor.Sila`nin herzaman kagidi ve boya kalemleri yanimdadir.Bazen acil durumlarda evden ciktigimizda,Sila`yi oyaliyacak birseyleri hazir bulunduruyorum her daim cantamda.

    Evde telefon ile konusacaksam,ki bunu kisa tutmak en sagliklisi,bir kosede hazirladigim kutunun icerisine koydugum oyuncaklar veya `seyler` Sila`yi bir sure oyaliyor.Telefon ile gorusmem bittigi zaman,bu kutuyu tekrar toplayip kaldiriyorum.Sila`da kutudakilere doymamis oluyor. Cok kandirikci bir anne oldum ben ya...

    Ama herzaman dedigim gibi,bu kadar tatli olmasalar dertleri cekilecek gibi deil:)

    saka saka

    ReplyDelete
  3. Benim Turkiye'deki gozlemim, anne babalar calistiklari icin cocuklari ile gecirmek uzere zamanlari cok kisitli. Fazla mesai seven patronlar yuzunden, alisveris, cocugun istedigi, sevdigi seyleri yapma istegi, disarida yemek yemek, hepsi kisitli zamanlarla sinirli. Ya aksamlari gec saatlere kadar bunu yapabilecekler ya da haftasonlari. Cocuklar ana okuluna, evdeki bakici kadina ya da pahalli okullara mahkumlar. Cocugunu kendinin yetistirmesi buyuk luks. Bu luksu tadan hanimlarin cogu da egitimsiz. O yuzden komsu ziyaretleri, ev isleri daha agir basiyor anne icin. Tek tek incelenmesi gereken konular bunlar :P Ben biraz cocukla aile duzenini yasamaktan yanayim. Yani cocuga gore onun sagligina gore duzen yapilacak ama odak o olmayacak. Aksi takdirde simarik cocuklar cikiyor ortaya. Oralarda bir arkadasim var, yarim saatligine ugrasam ya da 1 saatligine, cocugunu ihmal ettigini zannediyor. Hadi gel cocukla oynayalim diye basliyor. Ben tek cocuk olarak buyudum ve buyuklerimle oynamayi sevdigim gibi tek basima oynamayi da severdim. Ama bir arkadasim geldigi zaman da gitsin istemezdim. Sosyallik cocuklarin da hakki. Gene de gece 12'lerde degil elbet!

    ReplyDelete
  4. Dilekcim,yorumun icin tesekkur ederim.Benzer seylerden bahsetmisiz.Soylediklerinin hepsine katiliyorum.Benim burada yasayan bir arkadasim var.Ingiliz kendisi.Her iki tur anne ornegi de goruyorum.Kimisi acayip rahat,kimisi ise benim bu arkadasim gibi vicdan azabi ile annelik yapiyor.Sanki,bir suc islemis cocuguna karsi.Tum hayati cocugu ve tum program ona gore kurulmus.Bu kadari da pes dedirtir cinsten.

    Uyku saatleri,yemek gibi onemli konulara dikkat edildigi surece,ben de kesinlikle ortak bir yasamdan yanayim.Bunlar bu yasta onemli diye dusunuyorum cunku cocuklarin en dogal ve zaruri ihtiyaclari.Uykunun ve ogrenmenin cok dolayli bir iliskisi var.Cocuklar uykuda ogrendiklerini beyninde bir yerlere yerlestiriyormis.Bu yuzden cocuklar uykularinda cok hareketli ve gurultucudurler.Beyinleri hala durmuyor.
    Uykusuz kalan cocuklar o kadar yorgun oluyorlar ki.Walla gezdiginden de birsey anlamiyorsun:)

    Yemek de gelisimleri icin cok onemli ve bunun disari cikildiginda aksadigini dusunuyorum.Hazir yemek veya etrafta onlari oyalayan onca seyden dolayi bir turlu yememeler.Acikcasi Silaya cok yalvarmak zorunda kaliyorum eger disarida yiyeceksek.Cok yoruluyorum da ve disariya cikmaktan birsey anlamiyorum bu seferde. Ama yine de pes etmiyoruz.Her disari ciktigimizda,bir yarim saat daha uzatiyoruz kalisimizi.Boylece Sila`yi istedigimiz kivama getirecegiz:)Hic cikarmadan, sonra bir restuaranta gidildiginde Siladan uslu uslu oturmasini beklememiz de dogru degil.

    Bakalim,yasayip ogrenecegiz.

    ReplyDelete