Saturday, 5 February 2011
Haftasonumuz
Ne kadar uzun zaman olmus,bloguma bir yazi yazmiyali.Buralarda hersey o kadar kosusturmali ki...Isin hic o kisimlarina girmiyorum.
Bu haftasonu bizim icin,degisik basladi.Esimin anneannesini,gectigimiz aylarda 103 yasinda kaybettik.103'umu dediginizi duyar gibiyim.Iyi bir hayat yasadi ve oldukca uzun...Bugun dogdugu ve buyudugu kucuk kasabayi gorunce,nedenini anlamis oldum.Stresten ve tum sorunlardan uzak ama kendine gore zorluklari olan bir yasam.Nan Jones'u 103 yasina kadar getirmisti.
Ingilterede oldukten sonra,bedeni kremotoryumda yaktirabiliyorlar.Esimin ailesi de ayni yontemi secti.Tabi vasiyette yazanda buydu.Benim icin,hmm nasil desek;degisik bir deneyim oldu.
Uzun bir suredir cenazeden sonra herkes icin uygun olan bir zamani bekledik.Nihayet bu haftasonu herkese uyuyordu ve tekrar bir araya gelerek,Nan Jones'u dogup buyudugu koye geri goturduk.Hayatinin en guzel yillarini gecirdigi essiz guzel manzaraya karsi serpistirdik artik ondan ne kaldiysa geriye.
Kizimin sorularina yanit bulmak isin en zor kismiydi...Bir sekilde ikna ettik sanirim onu ama bakalim.
Koyde gezdigi sokaklarda yuruyus,adina yedigimiz guzel oglen yemegi,koyun kucuk kilesesinde kisa sureli bir mola,yemyesil kirlarda yeniden tum aile bir arada yuruyus ve yolda Nan Jones'un anilarini dinlemek.Bana iyi geldi bu haftasonu,dusundugumden de iyi.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Topragi bol olsun denir boyle durumlarda ama kulleri rahat bir yer bulsun demek daha dogru olacak sanirim. Ben bu yanma meselesine pek isinamadim niye ise, tuylerim urperiyor. Hos vucudun toprakta bozunma kismi da ayni etkiyi yapiyor bende. Hani uzun deniz yolculuklarinda denize atarlarmis ya, oyle mi olsa acaba? Olumun her turlusu kotu Ozgur yahu! Hele su Defne Joy Foster'dan sonra bunu konusmak, kizin da o hafta boyle laflar ettigini duymak... Icim bir tuhaf oldu :(((
ReplyDeleteEsine ve ailesine de sabirlar dilerim.