Ofke ve Disiplin (Bolum 1)

Dun evde canim sıkıldıgı halde,temizlik yapmam gerekti.Ne zamandir erteledigim bir suru is kalmisti.Elektrik supurgesini calistirdim ve kizim ile bunu genelde oyun havasinda yapariz,bu seferde aynisini dusundum.Ancak,kizimin benden farkli planlari vardi.O oyun oynamamizi istiyordu. Ancak zaten birikmis islerinin stresi ve de gunluk seylerin etkileri,bana kizimin tepkisini tolere etmemi zorlastirdi.Cok sinirlendim,kendi kendime dedim ki `eger,simdi sakin olmazsam, sonra cok pisman olacagim`. Sakin olmaya calistim ama gozlerim donmeye baslamisti,cunku kizim artik ortaligi da dagitmaya baslamisti.Kizima,eger ortaligi dagitmaya devam ederse,butun gun temizlik yapmak zorunda kalacagimi soyledim.Sonra anne onunla hic oyun oynayamazdi.Ise yarar gibi oldu,bunu sonra da denemeliyim:)

Asabiyet Normal midir?

Simdi yapi olarak acayip sinirli bir insanim.Bu benim ogundugum birsey degil.Esim de sinirlidir.Eger bu is genetik ise, muhtamelen kizimiz da oyle olacak.Ancak ben de ve esimin buyutulusundeki eksiklik,anne-babalarimiz olumsuz duygularimizi kontrol etmemizi ve bunlar ile mucadele etmemizi ogretmemis olmasi.Simdi bu durum benim cok canimi yakti gecmisimde.Cok dellenip,kalp kirmisligim var.Ama bununla gurur mu duyuyorum?Asla...Bizim memlekette,sinirlilik ve asabiyet ovulen birsey.Herkes bir baskasi ile problemi oldugunda,tehdit eder gibi karsindakine `bak benim gozum dondumu,kimseyi tanimam` der...Bu bence senin eksikligin ve az insan olusundan.Insan gibi insan olacaksak,hosgurulu,durust ve adam/kadin akilli olmaliyiz.

Simdi anne ve baba olduk,iste firsat.Duzelt kendini,sonra cocuguna ornek olursun.Ben ve esim bunu firsat bilip,olumsuz duygularimizi olumlu bir sekilde ifade etmenin yollarini bulmaya calisiyoruz.

Peki Sinirli Olmaya Anne-Baba Olarak Hakkimiz Yok mu?

Bir samardan ne olacak ki?Sinirlenip bagirinca,cocugun cani yanmaz ki? hmm... bir dusunun, is yerinde siz de yaptiginiz bir hatadan dolayi azarlansaniz veya siddet gorseniz,kendinizi nasil hissedersiniz?Cocugumuz ile aramizda yas farki olduguna inaniyorum ama onun da benim gibi bir insan oldugunu, gururunun,duygularinin ve kalbinin oldugunu kendime surekli hatirlatmaya calisiyorum.

Ne ise yariyacak peki?Cok ise...Kendi kalbim kirilinca nasil hissettigimi hatirlamaya calisiyorum,kizima sinirlendigimde bir tepki vermeden once.O kadar kolay ki halbuki,sesini yukseltmek,hakaret etmek,istenmeyen sozlerin agizdan sinirlendiginde bir anda cikmasi ya da bir fiske.Bunlarin hicbirinin ne sekilde cocugumuza yansidiginin bir onemi yok,onemli olan onda actigimiz yara...Cocugunuz bu beklenmedik ve `kotu` tepkinin hayatta en cok guvendigi kisiden gelmesini nasil anlamaya calisiyordur kucuk kafasinda ve kalbimde. Kim bilir? Onlarin kafasini karistirmak yerine,once kendimizdeki kotu bir yanimizi duzeltmeye calisarak sonra da cocuklarimiza kendilerine guvenerek yetismeleri adina bir iylik yapalim.

Ofke veya Sinir Nasil Kontrol Edilir?

Ulkemizde eksik olan,bu oto kontrolun ogretilmesi ve asabiyetin bir marifetmis gibi gorulmesi.Karsindakini her dusundugunu soyleyerek ve ilk dusundugun hali ile soyleyerek uzmeye hakkimiz yok.Dobralik bu degildir.Dobralik yerinde ve dogru sekilde soylemektir.Bunu zaten tartismiyoruz.Ama eger imkaniniz var ise ofke kontrolu kurslarina gidilmeli veya bu konuda kitaplar okunmalidir. Yoksa, internet elinizin altinda,bir aristirma yapilmalidir.


Ben Elizabeth Pantley`nin `The No-Cry Discipline Solution: Gentle ways to promote good behaviour and stop the whining, tantrums and tears` ( kitabinin cok faydasini gordum.Ulkemizde bunun cevirisi olup olmadigini bilmiyorum ama kitabinda bahsettigi altin kurali bende uygulamaya calisiyorum.Bu konuya sonra uzun uzun deginirim.

Ben gozum dondugunde ne mi yapiyorum?Daha fazla konusmadan veya herhangi bir tepki vermeden once `DURUYORUM!HEMEN!`. Bunu basarabilirsen kendini de sakinlestirebilirsin.Sonra kendime hatirlatmaya calisiyorum,neyi mi?

Bunlarda daha sonraya,cunku simdi kizim benimle oynamak icin bekliyor:)