Wednesday 13 May 2009

Ofke ve Disiplin (Bolum 2)


Sakin Kalmak Ne Mumkun

En son yazimda bu konuya biraz deginmistim.Bunu biraz acalim diyorum.Cunku gundelik cok sık yasadıgımız bir durum.Markette, ozellikle seyircilerin olacagi bir ortamda ya da olur olmaz bir yerde,bizi neyi fisekliyecegini bilirmis gibi,tam da onu yapiyor bu cocuklar. Sakin kalmak ne kadar onemli oluyor bu gibi durumlarda ama toplum olarak sakin degiliz,sira bize gelene kadar...:)

Kendim ile yaptigim bir durum degerlendirmesi var sakinlik konularina iliskin.Iste onu sizlerle paylasmak istiyorum.Sinirlendigim ve gerildigim anlarda;

1. Ilk is hemen DURUYORUM.Hic bir sekilde agzimi acip, kirici bir sozun cikmasini istemiyorum.

Cocuguma,duygusal olarak olumsuz bir durum yasandiginda onu nasil kontrol etmem gerektigini ogretmek istiyorum.Bunu birazdan ondan da bekliyecegim icin,sakin olmayi uygulayarak gostermeliyim.Ancak bu demek degildir ki yanlis yapilan davranisi gormezden geliyorum.Sakin olmaya calisirken,ya hemen ortamdan uzaklasiyorum ya da aniden sessizlesiyorum.Ancak suratimdan keyfimin yerinde olmadigini kizim tahmin ediyordur.Beni duygusuz da bilsin istemem...

Agzimi acip kirici bir soz soylesem ya da iyisimi soyle bir avazim ciktigi kadar bagirsam ne olur ki?

Kizim muhtemelen annesinden gelen bu tepki karsinda kirilir.Peki ne olmus,biz hic kirilmadik mi?Cevabiniz bu ise,bosverin ve gerisini okumayin derim.Zamaniniz kaybolur.Her yanlis da birbirinize bagirdiginiz,birbirine karsi sabirsiz oldugunuz ve saygiyi yitirdiginiz bir aile ortaminda cocuk buyutmek,tamamen sizin seciminiz olur.

Ama benim gibi dusunenlerden iseniz buyrun devam edelim. Ben ogretmenlik yaptigim donemde,(ki kisa bir sure sonra burada da basliyacagim meslegimi yapmaya.Bu bana kiyas yapma konusunda buyuk deneyimler kazandiracak.)pek teknik olmayan bir kavram ile karsilastim durdum. "Arsiz cocuk"...Arsiz cocuk nasil mi olur? Elimizi vicdanimiza koyup soyleyecek olursak,cocugunu her hatasinda yerden yere vuran,bagiran,kucuk dusuren anne-babalar ile olur.Ben kizima karsi,kendi otoritemi dikkatli, olculu ve yerli yerinde kullanma taraftariyim.

Kizima elli kere `yapma, etme, dusersin, usursun,vs.` demek istemiyorum.Benim soylemem durumu degistirmiyor zaten.Parkta pesinde surekli felaket tellali gibi kosturmaktansa,sakin bir sekilde onu yakindan takip etme taraftariyim.Beni gorenler ne rahat anne diyorlardir biliyorum.Ama en azindan benim sozlerim `yeni` ve diger gozlemlediklerim gibi `eskitilmemis`.Soz nasil mi eskir? Cok kullanmaktan:)

Sozlerim altin degerinde olsun istiyorum.Agizimi acip birsey soylerken yerinde olsun istiyorum,bos konusmak olsun istemiyorum.Altindan diger kastim ise,cok altininiz olsa onu hemen harcamak istemezsiniz.Benim icinde oyle ve sozlerimi hemen tukensin istemiyorum.Simdilerde, bir bakisim, bir `sshhtt` demem veya `hayir` deyisim yetiyor.Cunku citayi yukseltmek istemiyorum.

No comments:

Post a Comment