Ingiltere`de son birkac yildir, gunde en az 5 kere taze meyva ve sebze yemenin faydalari uzerine kampanya baslatildi.Markette urunlerin ustunde koyduklari etiketlerde,aldiginiz urunun gunde 5 kez meyva-sebze yemeye dahil oldugu hatirlatiliyor.Bu zaten duzenli ve dengeli beslenen birinin cok iyi bildigi bir durum.
Sonra gecenlerde, "uzmanlarin" yaptigi arastirmada bunun herkez icin faydali olamiyacagi yazildi,cizildi...!!!
Tam ben bu kampanyanin faydalarina iliskin bir yazi yazacak iken cikti bu yazi.Ve sonra dun;salam,sucuk,sosis gibi urunlerin tuketilmesinin kansere yol actigini ve bu gidalarin cocuklara verildigi takdirde,bundan zarar gorecekleri dile getirildi.
Esim bunlari arada sirada tuketen birisi.Ben ve kizim,pek sevmiyoruz.Ama arada Sila da istiyor.Ben tabi deli gibi bu makaleleleri okuyup,etrafta panik yasarken,esim ile bu konuyu tartistik.Esim ile aramizdaki en buyuk fark;onun "uzmanlar bunu dedi" diyerek, takintili bir sekilde yasayan insanlarin ulkesinden gelmiyor olmasi.
Simdi;ben kola icmeyi cok seviyorum.Kahve ve cay da tuketirim.Disaridan hazirda yedigim olur(zararli ya)ya da aklima gelmiyen birkac zararli sey daha.Aha,cep telefonu...Sonra dusundum;bu kadar panik yapmak yerine sakin olmak gerek.Sonucta dengeli beslendigimiz ve duzenli-dengeli yasadigimiz surece bir problem goremiyorum.
Sila`nin hastalik hastasi annesi olsun istemiyorum.Inanin insan bu kadar negatif olunca,kendisi hastaliktan kurtulmuyor.Kizimi saglikli yapicagim diye,kendi akil saglimi kaybetmekten korkar oldum.Surekli polis gibi basindayim hem esimin hem kizimin.Kendime soz verdim bugun,bu yazi da bunun bir nevi garantisi.Saglikli yasamaya devam ama hastalik hastasi olmadan.
Cocuklarini baska cocuklardan kapacak hastalik nedeni ile dogumgunu partilerine,parklara,oyun gruplarina goturmeyen anneler tanidim.Kendileri ile pek iliskimiz ilerliyemedi cunku boyle tedirgin yasamak istemiyorum.Aklin yolunun bir oldugunu dusunuyorum.Herkesin saglikli yasama dair az cok bir fikri vardir.Birakalim da cocuklar ozgur buyusun ve burunlari akarak...Burada cocuklar herseyi yiyeyerek ve icerek buyuyor.Hijyen ve saglikli beslenme konusunda asla taviz vermem.Ancak bu kadar ozene ragmen hasta olan yine benim cocugum!Bende bunu anlamadim gitti.
Bu sozlerimden eger insanlar beni vurdumduymaz veya pervasiz gorecekler ise de varsin gorsunler.Zaten bu onlarin paronayakliklarinin sesidir...
resim Google`dan alintidir.
Posts
cok dogru bi karar vermissin Ozgurcum! ben sahsen cok rahat bi anneyim, Pera yatagindan kalkamaz hale gelecek kadar hasta oldugu zaman ancak ugrasirim, ya da korkarim.. biz ne yersek o da onu yer.. ve imkanlarimiz dahilinde ne alabilirsek biz de onu yiyoruz.. ama her gun degisik bisey yemesine, herseyden yemeye calismasina, yemek secmemesine, ve her ogunde en az iki cesit sey yemesine calisiyoruz.. ama bunun icin ozel caba gostermiyoruz tabi, biz de oyle yiyoruz cunku.. temizlik konusunda, temizlige harcayacagim vakti baska seyler harcamak zorunda kaldigimdan, ya da onla ilgilenmem gerektiginden, cok hassas degilim.. ayrica, biraz miktobun gerekli oldugunu dusunuyorum, hayati boyunca steril bi hayat surmucek cunku.. ayrica krese gittigi icin mecburen bu konuda rahat olmam gerekiyor.. tek bi sey var uzuldugum, ben cok derli toplu degilim ve bi sekilde o da daginik bi cocuk olmaya basladi.. isterdim ki daha duzenli olsun, cunku hayatinda bu onu etkilicek.. ama iste anne babadan ne gorurse cocuk onu aliskanlik edinebiliyor.. ben de bi tek bu huyumu degisitiremiyorum degistirmek istesem de..:) ama her sekilde o da kendine bi hayat ciziyor yavas yavas.. sen verebilecegini verir, gerisi icin fazla kasmazsan, o da dedigin gibi hayata herseyi tadarak buyur.. ve bu en onemli seylerden biri bence insan hayatinda.. o yuzden yasadigi iyi-kotu her deneyimden iyi bi yan cikarip sevinmemiz ve ona da bunu ogretmemiz gerekiyor..gibi..bi yandan da surekli onun hayatini onun sagligini dusunerek kendimizinkileri unutmamak gerekiyor.. en nihayetinde onlar da buyuyup kendi yollarini cizip, senden bagimsiz yasamaya basliyorlar.. herkes eninde sonunda kendi hayatiyla basbasa kaliyor yani.. bizim de kendi hayatimizdan bize bisey kalmasi gerekiyor..
ReplyDeleteyazdigin konular, ozellikle aktivite onerielrini cok ilginc buluyorum tatlim!
sevgiler,
derya.
Deryacim,
ReplyDeleteDegerli vaktini ayirip da yorum biraktigin icin cok tesekkur ederim.Biliyorum ne kadar yogunsun ve sende oralarda kendi basina bu isi goguslendin,tabi esin ile beraber.Takip ettigini bilmek beni cok mutlu etti arkadasim.Bu konuda ozellikle desteklendigimi bilmek ve yalniz olmamak guzel bir duygu.Bu kadar karsit kampanyalar almis basini giderken ve bize kendi hayatimizi yasamayi da kimse ogutlemez iken,baska anne-babalarin da benim gibi dusundugunu bilmek harika.
Derya gibi, dolayisiyla senin gibi dusunuyorum ve yapiyorum ben de...yalniz degilsin, rahatla.
ReplyDeleteAcalya,yavas yavas rahatlamaya calisiyorum:)ama zaman aliyor...Insani boyle konularda vicdaninin tam ortasindan vurduklari icin,dusunmeden edemiyorum.
ReplyDeleteYok ama yine de diger anne ve babalarinda benim gibi dusunduklerini bilmek her zaman icin iyiye alemet degil mi? Tesekkurler Acalya