Sunday 27 February 2011

Boynuz Kulagi Gecermis


Ingilizcede chatterbox diye bir terim kullaniyorlar.Benim kizimi en iyi anlatan kelime sanirim.Hic tanimadigim kimbilir kac teyze ve amcadan ayni yorumu duydum.Gevezenin daha kibarcasi ve sanirim daha pozitif olan anlami.Soyliyecek cok seyi olan sanirim daha dogru bir ceviri olur.

Biliyorum Sila`nin konusmayi sevmesi hem genetik-benden dolayi hem de hayal gucunun cok kuvvetli olmasindan dolayi.Simdi ne kadar zeki oldugunu da anlatmiyayim burada,kendi kizimi over gibi olur.Ah soyledim ama cok gec...Benim kizimin konusmasi ile ilgili tek sorunum,konusma suresi ve zamanlamasi. Bazen gercekten cok zor durumda kaliyorum.Kizimin hevesini kirip, "Sila bir dakika sesiz olur musun?" demek istemiyorum ama ne dersem diyeyim,kizimin alindigini biliyorum.

Zamanlama isini artik deneme yanilma yoluyla ogrenecegiz.Sila konusmaya baslayinca isimi gucumu birakip dinliyorum ve sohbete uzun bir sure devam ediyoruz.Sohbetin sonlarina dogru, "Silacigim,konusmak icin cok guzel bir zaman sectin.Cok onemli veya acil bir isim olmadigi icin seni rahatlikla dinleyebildim.Bazen anne icin dogru bir zaman olmuyor, o zamanda beklemeni istiyorum.Senin anlatacaklarini her zaman dinlemeyi seviyorum ama beklemeni istedigim zaman seni az seviyor degilim."
Bu aciklamayi daha olumlu bir deneyimin ardindan yaptigim icin,Sila bana karsi kendini savunmak yerine hak veriyor.Cunku olumsuz bir deneyimin ardindan,cozum bulmak ya da durumu aciklamaya calismak her zaman basarili olmuyor.Ben kendimi aciklamadan once coktan kaleyi icten feth etmis oluyorum.Kizim da anlattiklarimi daha "tarafsiz"-kendini savunma kaygisi olmadan dinliyor ve katiliyor.Bu taktigi esime de uyguluyorum aralarda,erkeklerde de ise yariyor bilesiniz:)

Uzun sure konusma konusunu da simdilerde,beni onceden uyarmasi ile cozmeye calisiyoruz.Uzun sure konusma derken,oyle 5-10 dakikadan bahsetmiyorum.Biraksam butun gun...Cok ciddiyim.Simdilerde Sila`ya once bana sormasini istiyorum vaktimin olup olmadigini.Sonra da basliyor.Uzun bir hikaye dinleyecek vaktim yoksa eger soyluyorum ve kizim da kisa bir hikaye seciyor. Ama yine de konusuyor:))Kazan-kazan durumu soz konusu her ikimiz icinde.

Kim derki beni susturabilecek ve bana dinlemeyi ogretecek yegane kisiyi dunyaya yine benim getirecegimi:)Boynuz kulagi gecermis...

1 comment:

  1. Özgür yine ne tesadüf diycem:) Kreste veli toplantimiz vardi, ögretmen Leon Can cok düzgün cümleler kurup COK konustugundan bahsetti:) Biz bu COK konusma isini biliyorduk zaten dedim:))Buradada öyle bir terim var, gevezenin kibarcasi, Leon Can aynen öyle. Ögretmen benim onunla cok konusup konusmadigimi sordu, belli zaten dedi. Bende senin yaptigin gibi yapiyorum, isi gücü birakip onun dinliyorum, baya baya sohbete dalmisiz bir bakiyorum. Bence cok konusmasi hic konusmayip bir kösede oturmasindan daha güzel degilmi. Cevremdeki cocuklara bakiyorum, onun gibi bilincli konusan göremiyorum, herkese söylememek lazim hakikatten cocugunu övüyor zanneder millet:)Kiyaslamamak lazim onuda biliyorum ama insanin elinde olmuyor samimi olmak gerekirse.Bence onlara okudugumuz kitaplarin, onlarla ettigimiz sohbetlerin meyvesini topluyoruz sanirim:)

    ReplyDelete